1. Младоста е среќно доба во кое човекот почнува да верува во себе, а сè уште не престанал да верува во другите.

2. Оној што не го вади нежното цвеќе на својата душа на ветриштата на искушението, дури и да го спаси целосно и да го однесе до крај, како никогаш да го немал.

3. Рана која е скриена, бавно и тешко зараснува.

4. Поубавата душа подлабоко липа.

5. Она што не боли – не е живот, што не поминува – не е среќа.

6. Сите вистински животи се убави и тешки.

7. Сите сме мртви, само по ред не закопуваат.

8. Имаше толку многу работи во животот од кои се плашевме. А не требаше. Требаше да се живее.

9. Болеста е судбина на сиромашните, но и казна за богатите.

Иво Андриќ – „Знаци покрај патот“

ЖивоТ на OhridPress со најубавите и најинспиративните животни приказни и мудрости.

извор: ОхридПрес фото: архива