Охрид, 6. мај 2017 (ОХРИДПРЕС) – Денес православните верници го прославуваат Ѓурѓовден, празник во чест на Свети великомаченик Георгиј Победоносец, празникот на обновувањето на природата и на животот воопшто.
Тој се смета за најголем пролетен празник што го празнува не само христијанското туку и целото население во Македонија што од друга страна значи дека во неговата основа е празнувањето на природата, на разбудувањето на вегетацијата и на животот воопшто.
Именден празнуваат: Ѓорѓија, Ѓуро, Ѓурѓа, Ѓоре, Ганка, Ганчо, Гинка и др.
Секоја година се паѓа на 6 мај според новиот, или на 23 април според стариот календар. Како голем празник Ѓурѓовден се поврзува со Велигден па и во народната песна се пее за нивната поврзаност, за раззеленувањето на вегетацијата и за враќањето на животот по пасивниот зимски период.
Свети Георгиј е погубен на 6 мај (23 април) според некои извори 303 година и секоја година на овој датум Светата црква го празнува споменот на својот Великомаченик. Освен овој празник нашиот народ го празнува и 16/3 ноември денот кога е обновен храмот на св. Георгиј и овој празник е познат како Ѓурѓиц.
Главни обичаи за време на Ѓурѓовден се: плетење на венец од растенија, миење со водата во која се потопуваат растенија, бањање во река.
Ноќта, наспроти Ѓурѓовден, некој од домашните ќе скине зелени гранки во најблиската шума и со нив ги закитува вратите и прозорите на куќите и останатите простории, како што се влезните порти и капии. Ова се прави (според христијанското верување) поради тоа да годината и домот бидат „бериќетни“ – „да има здравје, плодови и род во домот, полето, во трлата и шталите“.
Исто така се плетат венчиња од „ѓурѓевско цвеќе“: ѓурѓевка, млечка и други, и со нив се закитуваат влезните врати на дворот и куќата. Тие венци стојат над вратата цела година, до следниот Ѓурѓовден.
Наспроти Ѓурѓовден, домаќинката во сад полн со вода става разни пролетни растенија: дрен, па потоа здравец и на крај, црвено јајце и пазикуќа, а потоа тоа се става под ружа во градината да преноќи.
Наутро сите се мијат со водата: (според христијанското верување) децата – „за да бидат здрави како дрен“, девојките – “момчињата да се грабат за нив“, старите – „да бидат здрави“, домаќинот – „куќата да му биде добро чувана“ итн. Секој според своите потреби и желби.
Од голема важност е и бањањето во река, пред изгревот на сонцето (понекогаш во реката се фрлаат и венци од цвеќе или се истура млеко). (Крај)
извор: mn фото: архива
