Три години без Панонскиот морнар, во спомен на Ѓорѓе Балашевиќ

Нови Сад, 19. февруари 2024 (ОХРИДПРЕС) – Поминаа три години од смртта на познатиот кантавтор Ѓорѓе Балашевиќ, кој почина на денешен ден, во 2021 година на 67-годишна возраст.

Само три дена пред смртта, Балашевиќ беше примен на Инфективната клиника во Нови Сад, каде се лекувал од пневмонија. Лекарите ги презеле сите потребни мерки за лекување, но немало подобрување. Неговата состојба дополнително се влошила заради претходните хронични здравствени проблеми. За жал, неколкучасовните напори на лекарите на КЦВ не вродија со плод, а Балашевиќ почина три месеци пред неговиот 68 роденден.

Ѓорѓе Балашевиќ е роден на 11-ти мај 1953 година во Нови Сад. Го напуштил средното училиште во трети клас , па ги полагал испитите вонредно. Тој се запишал на географија, бидејќи, според негово мислење, немало математика на приемните испити. Неговата основна амбиција во средно училиште била да стане фудбалер. Кога лежел болен како 17-годишник, појавата на мува во собата го инспирирала да ја напише својата прва песна „Од каде мушичка“. Потоа започнал да пишува препеви на странски хитови за шоуто „Музички клуб“, и со пријател кој бил добар со гитара, започнал да свири. Во 1977 година, тој се приклучува на акустичната група Жетва, со која го снима факултативното танго „У раздељак те љубим“ во октомври истата година. Песната се здоби со огромна популарност преку ноќ, па синглот се продаде во 180.000 примероци.

На почетокот на 1978 година, Балашевиќ ја напуштил Жетва и го основал Рани Мраз со Верица Тодоровиќ. Бидејќи не се разделиле како пријатели, тој ја именувал новата група инспирирана од сибирска поговорка: „Ако се надеваш на добра жетва, пази се од раниот мраз“. Со песната „Мојата прва љубов“, Рани Мраз учествувал на фестивалот „Опатија 78“. Многу музичари поминале низ Рани Мраз, а некое време гитара свирел и фудбалерот Слободан Павковиќ. Во текот на 1978 година, тие издадоа серија хит синглови.

Емотивните текстови и едноставните мелодии на Балашевиќ внесуваат освежување во застојната екс Ју забавна сцена, а тие исто така претставуваат добра врска со поп музиката. Во пресрет на снимањето на песната „Сметајте на нас“, им се придружуваат и поранешните членови на групата Сунцокрет: Билјана Крстиќ и Бора Ѓорѓевиќ. „Сметајте на нас“ наскоро се промовира во химна на генерацијата што се користи во секоја прилика. По два месеци работа со Рани Мраз, летото 1978 година, Бора Ѓорѓевиќ ја напушти групата и ја основа Рибља Чорба. На крајот на годината излегува албумот „Одлази циркус“ и тој е последниот рекорд во составот на Рани Мраз.

На почетокот на 1982 година го издаде својот прв соло албум „Паб“, со што официјално ја започна својата соло кариера. Записот повторно ги бележи успешните песни „Божа звани Пуб“, „Песма о jедном петлу“, „Лепа протина кќи“, „Ратник паорског срца“. Во Тв серијата „Поп Ќира и Поп Спира“, тој ја толкува шармантната улога на берберот Шаца. Зимата 82/83 за прв пат е на турнеја и настапи во распродадениот центар „Сава“ во Белград. Во средината на декември 1983 година, тој го издаде ЛП „Feature The Kid“ со песните „Свирај јесен стиже, дуња моја“, „Некој одозго види све“, „Дон Франциско Долг Плеј“. Следниот ЛП „003“ носи нови хитови: „Словенска“, „Ал се некад добро јело“, „Бадње вече“, „Оливера“. Следниот албум на Балажевиќ „Бездан“ работи со тим кој ќе биде негово редовно студио и концертна поддршка во иднина. ЛП е во продукција на Ѓорѓе Петровиќ, а аранжманите се на клавијатуристот Александар Дујин.

Потоа, за прв пат во студиото, успева верно да ја сними чувствителноста на неговите песни и е особено впечатлив во темите „Не ломите ми багрење“, „Амбис“. Двојниот албум во живо „Во твоите молитви – балади“ содржеше снимки од успешни концерти во Зетра (Сараево, ноември 1986 година), Ледената сала (Загреб, ноември 1986 година), Центарот Сава (Белград, декември 1986 година), Студио М (Нови Сад), мај 1987 година) и Шалата (Загреб, јули 1987 година). Со силна поддршка од публиката, Балашевиќ отпеа некои од неговите најимпресивни балади, а единствената нова песна „Само да рата не буде“ била снимена во студиото со помош на деца од сиропиталиштето „Соња Маринковиќ“ и домот ООУ „Натошевиќ“. Балашевиќ продолжува со слична музичка линија на плочата „Панта реи“. Така, во песната „Солитер“ тој ја анализира политичката и националната состојба во поранешна Југославија, ја елаборира формата на блузот во „Некои се родени покрај вода“ и „Немам ништо со тоа“, лични преиспитувања во „Стари“ и „Једном су садили липу“, а одговорот на „Рачунајте на нас“ ја формулира неговата сегашна визија за другарот Маршал во песната „Реквием“.

ЛП „Три повоени пријатели“, кој беше поднаслов „Музика од истоимениот роман“, беше снимен во 1989 година од Дујин, басистот Александар Кравиќ и музичари од Риека, гитаристот Елвис Станиќ (поранешна линија 32, Денис и Денис) и тапанарот Тончи Грабушиќ. На тој запис, Балашевиќ се занимава со карикатурираната рап форма во „Шеќер рап“, етно звукот во „Девојка са чардаш ногама“, а тој ги понуди своите емотивни изрази во „Кад одем“, „Д-мол“, „Ќалетова песма“, „Сапутник“, „О Боже мој“.

Балашевиќ е икона на едно време, а неговите балади ги пееја сите , па дури и новите генерации. Познат беше како гурман, а на концертите во Скопје секоја година добиваше по една тегла ајвар. Последен пат имаше настап во Скопје во 2018 година. (Крај)

извор: Канал 5 фото: архива

@OhridPress - Преземањето на оваа содржина или на делови од неа без непосреден договор со редакцијата на OhridPress значи дека се согласувате со условите за преземање, кои се објавени тука